با سلام یکی از دوستان من بمدت پنج سال معتاد به تریاک بود و توانست با قرص بوپرنورفین انرا ترک کند و اکنون نزدیک سه سال است که روزی یک یا دو قرص بوپرنورفین ۲ میلیگرمی زیر زبانی استفاده میکند . اکنون تصمیم گرفته این قرص را ترک کند ولی از نظر جسمی بشدت به آن وابسته شده است و دچار دردهای جسمانی شدید میشود. او دانشجوی دوره دکترا هست و امکان استراحت در خانه را ندارد. چکونه میتواند این قرص را کنار بگذارد؟ آیا روش کاهش تدریجی ان روش خوبی هست؟ مصرف طولانی مدت این قرص اثرات سویی دارد؟ ممنون میشوم در این امر منرا راهنمایی کنید.چون خودش تصمیم گرفته تا آخر عمرش این دارو را مصرف کند. او ۲۹ ساله هست و از نظر بدنی نیز بسیار خوب هست. با تشکر -موفقیتتان را از لعل طراز کمر آفتاب خواستارم
1 پاسخ
با سلام
این که قرص بوپرونورفین توانسته وابستگی ایشان را به تریاک درمان کند بسیار خوب است این دارو به شروط زیر می تواند در دراز مدت و به صورت نگهدارنده استفاده شود
۱- دوز منظم روزانه بدون افزایش و کاهش زیر نظر پزشک
۲- چون بیماری وابستگی بیماری مصرف کنترل نشده مواد و یا دارو می باشد به همین خاطر کنترل دارو توسط بیمار(هرچند تحصیل کرده حتی پزشک) درمان را سخت می کند
۳-روش کاهش تدریجی مناسب و خوب است اما قطعا به پزشک و تجویز دارو های جانبی و مشاوره جهت کنترل وسوسه و تغییر رفتار نیاز دارد و همانطور که فرمودید بدون حمایت پزشکی مشکلات بدنی و فکری سریعا باعث برگشت به دارو می شود
مصرف طولانی مدت این دارو به نوعی کاهش آسیب اعتیاد است اگر این امر به فرد کمک کند تا رفتار های مربوط به سو مصرف و افسردگی های ناشی از مصرف موادش را ترک کند می تواند مفید باشد .اما در مصرف دراز مدت حتما فرد باید از نظر عملکرد کبدی هر ۶ ماه چک شود
در مجموع بیماری وابستگی به هر ماده ای حتی دارو بیماری سبک و راحتی مانند سرماخوردگی نیست که خود درمانی بتواند کمک کند هر چند ممکن است آسیب های آن را کم کند اما درمان قطعی آن حتما نیاز به خدمات پزشکی و مشاوره ای دارد و اگر فردی به علت توانمندی کاذب احساس کند خودش به تنهایی بر آن فاپق می آید یعنی مفهوم بیماری را هنوز درک نکرده و هنوز باید بیشتر در ارتباط با درمان به ایشان کمک شود البته عمده این مشکلات ناشی از عدم تطبیق شرایط موجودی که بیمار حس میکند با شرایط درمانی است مثلا ممکن است دوست شما تحصیلات بالا و شرم از مشاوره و عدم یافت مشاوری قابل و یا احساس شرم از بیان مشکل برای درمانگر را بهانه کند ضمن احترام به نظر ایشان که بسیار مهم است باید بدانید الان خدمات در مانی در هر سطحی قابل دریافت است و مشاوره شما با این سایت نشان دهنده این امر است اما احساس تنهیی عمدتا یکی از علل مهم عدم مراجعه نیز است
برای شما نهایت سلامت را آرزو دارم
