نوشته های مشابه
هروئین چیست؟
هروئین مخدری از گلی به نام خشخاش که معمولا در مکزیک، آسیا و آمریکای جنوبی می روید درست می شود. هروئین که بسیاراعتیاد آور بوده پودری سفید یا قهوه ای رنگ یا شبیه قیر سیاه و سفت است که از سال ۱۹۲۴ در ایالات متحده غیر قانونی شد.
نام های رایج هرویین عبارتند از:
- آشغال
- شکر قهوه ای
- صدای شلاق
در ایران به نام های اشک سیاه و اشک خدا هم شناخته می شود.
هرویین چگونه مصرف می شود؟
- مصرف به صورت تدخین یا کشیدن
- مصرف به صورت تزریقی
- مصرف از راه بینی (استنشاقی)
خطرناک ترین نوع مصرف به صورت تزریقی است. چون هم مصرف بیش از حد آن آسان است و هم با استفاده از سرنگ مشترک و آلوده عامل انتقال بسیاری از بیماری ها را نیز فراهم می کند.
نوع مصرف هرویین مهم نیست!
هرویین به سرعت به مغز می رسد. و این مهم ترین عامل اعتیاد آوری این ماده است.
پس از مصرف هرویین احساس لذت و سرخوشی فراوانی به فرد دست می دهد.
اما بعد از مدتی شخص احساس می کند زمان به کندی می گذرد، آهسته حرکت می کند و برخی ها اعتقاد دارند که شخص گویی در رویا فرو رفته است.
هرویین مانع از درک احساس درد در بدن می شود.
ضربان قلب و تنفس را کند کرده و در صورت مصرف بیش از حد باعث قطع تنفس و مرگ می شود.
بسیاری از افراد برای کاهش اضطراب و عوامل استرس زای زندگی شروع به مصرف این ماده می کنند.
مطالعه ای نشان داد بیش از ۷۵ درصد افرادی که به هرویین وابسته شدند از مشکلات سلامت روان مانند افسردگی، اختلال دو قطبی و بیش فعالی رنج می بردند.
یکی ازعواملی که باعث گسترش مصرف هرویین شد مصرف بیش از حد و بی رویه اکسی کودون و هیدروکودون بود که خود از گیاه خشخاش ساخته شده و از نظر شیمیایی با هرویین مرتبط هستند.
افرادی که سوء مصرف این داروها را دارند به دنبال داروی قوی تر و ارزان تری نیز بودند که هرویین هر دوی این ویژگی ها را داشت.
نرخ مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد هروئین در ایالات متحده بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ تقریباً ۴۰۰ درصد افزایش یافت.
برخی از این مرگ ها به دلیل ترکیب شدن هرویین با داروهای دیگری مانند فنتانیل است.
عوارض کوتاه مدت هرویین:
- سرخوشی بیش از حد در زمانی که تازه مواد مصرف شده باشد.
- رخوت و سنگینی بعد از گذشت مدتی از زمان مصرف.
- فرورفتگی‌ها یا زخم‌های متعدد در بازوها و پاها
- آبسه‌ها یا ورم‌های چرکی در سطح پوست
- مردمک‌های ته سنجاقی
- خارش شدید پوست
- تهوع و استفراغ
- خشکی دهان
- تعریق زیاد
- تکرر ادرار
- تنفس کند
عوارض بلند مدت هرویین:
- یبوست
- اختلالات کبدی
- اضمحلال رگ ها
- اختلالات قاعدگی
- تیرگی لب ها و پوست
- ورم های چرکی یا دمل های پوستی
- بیماری های تنفسی نظیر ذات الریه و سل
- ورم مفاصل و سایر بیماری های روماتوئیدی
- عفونت لایه های درونی قلب و دریچه های آن
- اختلال در هضم غذا، بی اشتهایی و کاهش وزن
- بی خوابی هنگام شب و خواب آلودگی در طی روز
- از بین رفتن مقاومت بدن در برابر انواع بیماری های عفونی
- بیماری های عفونی نظیر هپاتیت و ایدز در اثر مصرف سرنگ های آلوده
- انواع بیماری ها در اثر مرگ بخشی از سلول های مغزی و نخاعی به دنبال مصرف زیاد
علائم محرومیت و ترک هرویین:
- اسهال و استفراغ
- لرزش
- دردهای عضلانی
- مشکلات خواب
- سندروم پاهای بی قرار
- پریشانی
درمان اعتیاد به هرویین
بهترین نوع درمان ترکیبی از درمان های دارویی و شناختی، رفتاری است.
داروهایی مانند متادون و بوپرنورفین به روش مشابه هرویین عمل می کنند.
این داروها نسبت به هرویین ماندگارتر و ایمن تر نیز هستند.
نالترکسون هم دارویی است که گیرنده های مواد افیونی را مسدود می کند بنابراین مصرف هرویین تاثیری ندارد و احساس لذت آن را کمتر می کند.
درمان های شناختی رفتاری به شما کمک می کند تا از پس حل مشکلات بدون مصرف مواد بر آیید.
برای شخصی که هرویین مصرف می کند چه باید کرد؟
در ظاهر ممکن است به نظر نرسد شخصی هرویین مصرف می کند. این افراد ممکن است فقط خواب آلوده به نظر برسند. بیشتر مصرف کنندگان اکثر اوقات مصرف خود را انکار می کنند.
اگر فکر می کنید یکی از دوستان یا اعضای خانواده شما هرویین مصرف می کند منتظر نمانید تا اوضاع بهتر شود. فورا اقدام کنید و هر چه زودتر کمک بگیرید.
منبع:
https://www.webmd.com/mental-health/addiction/heroin-use
مترجم:
فلورا قربانی اعتماد
مشاور و درمانگر اعتیاد
