با عرض سلام وخسته نباشی خدمت دکتر.همسر من ۳۰ سال سن والان۷ سال ازدواج کردیم فکر میکنم افسرده است واز همان موقع ازدواج متوجه شدم اعتیاد داره به هروئیین از اول با تریاک شروع کرد ه . مصرفش کم بود طی این چند سال شاید هر هفته در حال ترک بود وبعد از مصرف ترک دوباره کلی درد میکشید وترک میکرد حتی بعضی مواقع بدون دارو خیلی وقتها هم تحت نظر پزشک ولی تو هیچ کدوم موفق نمیشد حتی کلاس گروه درمانی هم باهم میرفتیم حتی TC هم رفت ولی انجا نمیتونست تحمل بیارد وچند مرتبه هم در بیمارستان برای ترک بستری میشد ولی ترک او به زور به بیست روز هم نمیرسید منم همیشه وهمه جا کمکش میدادم ورزش ماساژدست وپا حتی در بیداری های شبانه وبا هربار در خواست ترک تمام طلاهامو فروختم که ترک کنه ولی متاسفانه …بعد از گذشت ۷ سال متوجه شدم شیشه مصرف کرده به مدت ۲سال.درضمن الان ۳ سال متادون۳عدد قرص ۲۰ میلی مصرف میکند با داشتن لغزش . وهمیشه هم بعد از مصرف پشیمان میشد وبه من میگفت والان 1 هفته شیشه نمیکشد وسیگار زیاد میکشد روزی ۱پاکت وخیلی استرس دارد وحتی از خونه بیرون نمیرود میترسد دوباره مصرف کندو این رود همش درحال تکراراست وهیچ وقت سالم نبوده مشکل اینجاست من دیگه خسته شدم میخوام طلاق بگیرم ولی از لحاظ روحی داغونم نه توان ماندن دارم ونه توان طلاق ومن یک بچه 3 ساله دارم که به تقلید از او فیلتر سیگار را دردهن خودش میگذارد ومنم به علت ترک های او مصرف دوباره اش خسته شدم نه توان ادامه زندگی رادارم ونه ادامه عصبی شدم نگین برو روانپزشک یا مشاور چون نمیرم همه هدف من خوب شدن او است وبا خوب شدن او منم خوب میشوم الان موندم چکار کنم ۷سال از زندگیم با بدبختی گذشت فکر طلاق به ذهنم میاد ولی توان انجام آن را ندارم وهمیشه او گفته که دیگه مصرف نمیکنم ودوباره مصرف میکرد ازشما خواهش میکنم بگین این آدما ارزش اینو دارن که کمکشان کنیم درحالی که با این همه زحمت من بهتر نشده هیچ حتی برتر هم شده ومن کمکم توانم را ازدست دادم در ضمن گروه درمانی مکیرده وتحت نظر دکتر هم هست خودشم از اعتیادش خیلی رنج میکشد وناراحت است میخواد ولی نمیتونه در ضمن طحالشو برداشته وکم خونی هم دارددرضمن آدم درون ریز وافسرده است وچند مرتبه دکتر هم رفته ولی خوب نشده وهرچقدر اصرار میکنم که توافقی صلاق بگیرم قبول نمیکند ومیگوید من زندگیم را دوست دارم حیران موندم کمکم کنید چه تصمیمی بگیرم اگر بیخیال او بشم بدتر میشود کمکم کنید درضمن اگر بخواهم طلاق بگیرم باید حالا حالاها بدوم که اصلا همچین صبری و تحمیل این کاررا ندارم و توان ماندن را هم ندارم
1 پاسخ
باسلام
پذیرش این نکته که اعتیاد عودکننده و برگشت پذیر است برای بسیاری از خانواده ها ناگوار، سخت و غیر قابل باور است. تمامی مواردی که به آن اشاره کرده اید در حقیقت به معنای مزمن و برگشت پذیر بودن اعتیاد است و علاوه بر شما مشکل خانواده های زیادی است که به گونه ای درگیر مشکلات اعتیاد هستند!
مشکل اصلی شما در نحوه نگرش شما به اعتیاد است. اگر تاکنون تصور کرده اید که با اقداماتی که در بالا به آن اشاره کردید می توان اعتیاد را برای همیشه درمان کرد، بهتر است چنین دیدگاهی را اصلاح کنید!
اعتیاد برای همیشه مزمن و برگشت پذیر باقی خواهد ماند اگرچه فرد مصرف کننده می تواند با دور ماندن از سبک زندگی با مصرف مواد، بدون مصرف مواد زندگی کند!
برای روشن شدن مطلب به این مثال ساده توجه کند: شما نمی توانید و نخواهید توانست مزه شیرین را فراموش کنید! ولی می توانید برای مابقی زندگی شیرینی نخورید! و برای اینکه احتمال موفقیت خود را در نخوردن شیرینی بالا ببرید لازم است از مکان ها و تمامی مواردی که برخورد با شیرینی اجتناب ناپذیر است دوری کنید!
فرد معتاد اگرچه بعد از قطع مصرف دچار افکار و وسوسه مصرف می شود ولی خرید و مصرف مواد رفتاری است که در کنترل خود فرد است! وقتی با فرد مصرف کننده طوری رفتار می کنیم که خرید و مصرف مواد را خارج از کنترلش می دانیم نباید انتظار داشته باشیم که چنین فردی رفتارش را تغییر دهد!
همچنانکه نوشته اید همه هدف شما خوب شدن اوست ولی آیا به این موضوع فکر کرده اید که اگر همسرتان نخواهد روش زندگی اش را تغییر دهد آنگاه چه اتفاقی خواهد افتاد؟!
درمان های اعتیاد برای فردی به مشخصاتی که شما نوشته اید در صورتی مؤثر خواهند بود که برای همیشه ادامه پیدا کنند. حتی درمان های مبتنی بر گروه همسانان مانند معتادان گمنام هم زمانی مؤثر واقع خواهند بود که بیمار برای همیشه با چنین گروه هایی در ارتباط باشد.
ازدواج و طلاق امری شخصی هستند و در این مورد شما خود شما هستید که تصمیم می گیرید و مسئولیت آنرا نیز می پذیرید.
با عرض سلام وخسته نباشی خدمت دکتر.همسر من ۳۱ سال سن والان۷ سال ازدواج کردیم و افسرده است واز همان موقع ازدواج متوجه شدم اعتیاد داره به هروئیین از اول با تریاک شروع کرد ه . طی این چند سال شاید هر هفته در حال ترک بود وبعد از مصرف ترک دوباره کلی درد میکشید وترک میکرد حتی بعضی مواقع بدون دارو خیلی وقتها هم تحت نظر پزشک ولی تو هیچ کدوم موفق نمیشد حتی کلاس گروه درمانی هم باهم میرفتیم حتی TC هم رفت ولی انجا نمیتونست تحمل بیاردومیگفت آنجا بیشتر منو روانی میکرد ونمتوانست به دور از خونه باشد وچند مرتبه هم در بیمارستان برای ترک بستری میشد ولی ترک او به زور به بیست روز هم نمیرسید منم همیشه وهمه جا کمکش میدادم ورزش ماساژدست وپا حتی در بیداری های شبانه وهمیشه با او صحبت میکردم وازافرادی که ترک کردن به خانه دعوت میکردم تابااووبا هربار در خواست ترک تمام طلاهامو فروختم که ترک کنه ولی متاسفانه …بعد از گذشت ۷ سال متوجه شدم شیشه مصرف کرده به مدت ۷ ماه .درضمن الان ۳ سال متادون۳عدد قرص ۲۰ میلی مصرف میکند با داشتن لغزش . وهمیشه هم بعد از مصرف پشیمان میشد وبه من میگفت والان ۴ هفته شیشه نمیکشد وسیگار زیاد میکشد روزی ۱پاکت وخیلی استرس دارد وحتی از خونه بیرون نمیرود میترسد دوباره مصرف کند ومن یک بچه ۲ ساله دارم که به تقلید از او فیلتر سیگار را دردهن خودش میگذاردبا این رفتار او چه کنم. ومنم به علت ترک های او مصرف دوباره اش خسته شدم نه توان ادامه زندگی رادارم ونه ادامه عصبی شدم نگین برو روانپزشک یا مشاور چون نمیرم همه هدف من خوب شدن او است وبا خوب شدن او منم خوب میشوم الان موندم چکار کنم ۷سال از زندگیم با بدبختی گذشت فکر طلاق به ذهنم میاد ولی توان انجام آن را ندارم وهمیشه او گفته که دیگه مصرف نمیکنم ودوباره مصرف میکرد ازشما خواهش میکنم بگین این آدما ارزش اینو دارن که کمکشان کنیم درحالی که با این همه زحمت من بهتر نشده هیچ حتی برتر هم شده ومن کمکم توانم را ازدست دادم در ضمن گروه درمانی میره وتحت نظر دکتر هم هست خودشم از اعتیادش خیلی رنج میکشد وناراحت است میخواد ترک کنه وتمام حرفش این است که من میخوام ترک کنم من زندگیمودوست دارم واقعا هم درست میگه در ضمن دکتر ترک اعتیاد به او قرص آلانازپین داده با خوردن آن آروم میشود یا قرص ترازودن آیا مصرف دایمی آنها ضرر دارد بکمال تشکر فراوان…..
1 پاسخ
باسلام
پذیرش این نکته که اعتیاد عودکننده و برگشت پذیر است برای بسیاری از خانواده ها ناگوار، سخت و غیر قابل باور است. تمامی مواردی که به آن اشاره کرده اید در حقیقت به معنای مزمن و برگشت پذیر بودن اعتیاد است و علاوه بر شما مشکل خانواده های زیادی است که به گونه ای درگیر مشکلات اعتیاد هستند!
مشکل اصلی شما در نحوه نگرش شما به اعتیاد است. اگر تاکنون تصور کرده اید که با اقداماتی که در بالا به آن اشاره کردید می توان اعتیاد را برای همیشه درمان کرد، بهتر است چنین دیدگاهی را اصلاح کنید!
اعتیاد برای همیشه مزمن و برگشت پذیر باقی خواهد ماند اگرچه فرد مصرف کننده می تواند با دور ماندن از سبک زندگی با مصرف مواد، بدون مصرف مواد زندگی کند!
برای روشن شدن مطلب به این مثال ساده توجه کند: شما نمی توانید و نخواهید توانست مزه شیرین را فراموش کنید! ولی می توانید برای مابقی زندگی شیرینی نخورید! و برای اینکه احتمال موفقیت خود را در نخوردن شیرینی بالا ببرید لازم است از مکان ها و تمامی مواردی که برخورد با شیرینی اجتناب ناپذیر است دوری کنید!
فرد معتاد اگرچه بعد از قطع مصرف دچار افکار و وسوسه مصرف می شود ولی خرید و مصرف مواد رفتاری است که در کنترل خود فرد است! وقتی با فرد مصرف کننده طوری رفتار می کنیم که خرید و مصرف مواد را خارج از کنترلش می دانیم نباید انتظار داشته باشیم که چنین فردی رفتارش را تغییر دهد!
همچنانکه نوشته اید همه هدف شما خوب شدن اوست ولی آیا به این موضوع فکر کرده اید که اگر همسرتان نخواهد روش زندگی اش را تغییر دهد آنگاه چه اتفاقی خواهد افتاد؟!
درمان های اعتیاد برای فردی به مشخصاتی که شما نوشته اید در صورتی مؤثر خواهند بود که برای همیشه ادامه پیدا کنند. حتی درمان های مبتنی بر گروه همسانان مانند معتادان گمنام هم زمانی مؤثر واقع خواهند بود که بیمار برای همیشه با چنین گروه هایی در ارتباط باشد.
ازدواج و طلاق امری شخصی هستند و در این مورد شما خود شما هستید که تصمیم می گیرید و مسئولیت آنرا نیز می پذیرید.