با سلام خدمت همه‌ی دوستانی که با اراده‌ی فولادی به جنگ این مار خوش خط و خال رفتن..
من بعد از ۵ سال مصرف تریاک و شیره از اثرات سوئی که روی زندگی،جسم و ظاهرم گذاشته بود متنفر شدم،از اینکه اینجایی که گرفتارش شدم جای من نیست.با یه اشتباه دیگه پای متادون رو به زندگیم باز کردم،دو سه سالی هم متادون مصرف میکردم اما هوشیارانه،چون هیچوقت متادون نخوردم که احساس نعشه‌گی رو باهاش تجربه کنم،خوردم که بتونم از مواد دور بشم،بطوریکه یکسال فقط متادون خوردم و دور تمام دوستانی که باهاشون مواد میکشیدم رو خط کشیدم،تا قبل از اینروز دوبار ترک کرده بودم،یکیش مربوط به دوسال بعد از اعتیادم بود که یک هفته ای تریاک رو گذاشتم کنار و خیلی خوشحال بودم،اما دوباره گیر افتادم،جریان شکست عشقی بعد از ۹ سال و…دفعه‌ی بعدی روز سیزده بدر سال ۹۶ بود که تا دوم اردیبهشت هم تحمل کردم اما بدلایلی نتونستم ادامه بدم،تا ۲۸ فروردین امسال،سال ۹۸.اینبار دیگه زن عقدی دارم و مسئولم در قبال یه زندگی دیگه.هر روز به ترک فکر میکردم اما عمل نمیکردم تا اینکه یه روز با خودم گفتم تا کجا میخوای ادامه بدی که اون روز رو خدا برسونه؟!اون روز رو خودت باید برسونی و از خدا کمک بخوای،الان دو ماه و هجده روزه که پاکم..باورم نمیشه اما شد!!درسته هنوزم درد سوزش پا و خالی شدن زانوهام و خلط گلو و مخاط بینی ولم نکرده،اما از اینکه هر بار از هر لذت زندگی بخاطر ترس خمار شدن فرار میکردم می ارزه،از اینکه هر روز صبح قبل از پدر و مادر و همسرم یاد مواد یا متادون کوفتی بودم می ارزه،به آبرو و اعتبار آدم می ارزه،به اینکه دوباره توی سن سی و چهار سالگی تجربه‌ی روزای اول جوانیم رو دارم می‌ارزه..دوستان هرگز طرف مواد نرید،اگه اول راهید همین امروز برگردید،بعد از هر بار ترک کردن کار سخت تر میشه و اراده شکننده‌تر،چون از ترس خماری نمیتونین اراده کنید..و در آخر هرگزززز سمت متادون نرید که غول مرحله آخره..من اول از همه بخاطر خودم و بعد بخاطر عزیزایی که سهم بزرگی توی زندگیم داشتن میخوام پاااک بمونم و پاااااک بمیرم،۵۲ کیلو بودم زمانی که مواد میزدم و متادون مصرف میکردم،اما الان بعد از گذشت دو ماه و هجده روز وزنم به ۸۰ کیلو رسیده و قیافه‌ی از بین رفتم بهم برگشته..
به امید بهبودی همگی،کار نشد نداره..یادتون نره توی این دنیا تنها چیزی که علاج نداره مرگه،و مرگ یعنی موندن توی اعتیاد..
