با سلام و خسته نباشید : مادری هستم ۵۳ ساله پسری دارم ۲۲ ساله که شیشه مصرف میکنه این کار را در نهایت پنهان کاری انجام میده ولی یکبار خودم دیدم حالم خیلی بد شد چند روزی باهاش حرف نزدم قول داد کنار بزاره من هم قبول کردم (بین من و پدرش بخاطر ازدواج مجددپدرش چند سالی کدورت بود و تا مرز طلاق پیش رفتیم حدود ۶ ماه خانه را ترک کرده بودم شرایط روحی خیلی بدی داشتم و بهیچ وجه با قضیه پدرش کنار نمی اومدم تا اینکه بخاطر بچه ها برگشتم ولی همچنان کینه و نفرت از شوهرم را دارم ولی کمتر بروز میدم ) حتم دارم این شرایط باعث شدند که پسرم به سمت مواد بره احساس گناه و شرمندگی میکنم که چرا باعث شدم این بلا سر پسرم بیاد حالا تصمیم دارم جدی دنبال کار ترکش باشم البته اون انکار میکنه و همکاری نمیکنه من سعی کردم در نهایت مهربانی و دوستانه باهاش رفتار کنم ولی ظاهرا بی اثر است میترسم راه قهرو برخورد جدی را باهاش داشته باشم و باز نتیجه نگیرم نمیدانم چکار کنم و چه راهی را در پیش بگیرم جدی باشم و باهاش برخورد کنم و بروش بیارم که حتی گاهی دزدی میکند یا نه نادیده بگیرم و از طریق مهر و محبت باهاش رودررو بشم لطفا راهنمایی کنید و مرکز معتبری را در اهواز معرفی کنید که بتونم به اونجا برم و شاید تونستم برا معالجه پسرم را به اونجا ببرم ضمنا پدرش با ما زندگی نمیکند و نمیتونم ازش کمک بگیرم بخصوص حالا که میشنوم اون با زن دومش مشکل داره و رو به مصرف مواد اورده .خواهش میکنم جریان رازداری رعایت بشه و در حد توان راهنمایی کنید چکار کنم . با تشکر فراوان زهرا احمدی
