نوشته های مشابه
همه چیز درباره اعتیاد در بارداری – قسمت سوم
نقش متخصص زنان و زایمان و سایر ارایه دهندگان مراقبت های زنان در ترک اعتیاد در بارداری
زنان دچار اعتیاد در بارداری، گروه متنوعی را تشکیل میدهند. تشخیص و تمایز مصرف مواد مخدر در زمینه مراقبتهای پزشکی(تسکین درد یا اعتیاد)،سوء مصرف و اختلال مصرف مواد اهمیت دارد. تجویز مناسب داروهای مخدر، از اهمیت حیاتی برخوردار است. برای مبارزه با همه گیری مصرف مواد مخدر و ترک اعتیاد در بارداری ، تمام ارایه دهندگان مراقبتهای بهداشتی باید نقش فعالی داشته باشند.
متخصصان زنان و سایر ارایه دهندگان مراقبتهای بهداشتی، باید قبل از تجویز مخدر برای بیماران، موارد زیر را انجام دهند:
۱
اطمینان حاصل کنید تجویز مخدر به طور مناسب اندیکاسیون دارد. درمان توصیه شده برای زنان، از جمله زنان باردار با اختلال مصرف مواد( اعتیاد در بارداری )، دارودرمانی با آگونیست های مخدر است.
در موارد درد شدید راهکارهایی برای پرهیز یا به حداقل رساندن استفاده از مخدر برای مدیریت درد، استفاده از روشهای درمانی جایگزین مانند درمان های غیر دارویی(مانند ورزش، درمان های جسمانی و رویکردهای رفتاری) و درمان های دارویی غیر اوپیوییدی، مناسبند.
۲
در مورد خطرات و مزایای استفاده از مواد مخدر صحبت کنید. و اهداف درمانی را در ابتدا با بیمار مرور کنید. این گفتگو باید شامل خطرات وابستگی جسمانی به مخدرها و احتمال سندروم پرهیز نوزادی(NAS) در زنان حامله باشد.
با این وجود مراقبان بهداشتی-درمانی نباید از تجویز مخدرها به منظور ترک اعتیاد در بارداری تنها بدلیل نگرانی از سندروم پرهیز نوزادی، دریغ کنند.
۳
تاریخچه کامل از مصرف مواد بگیرید. برنامه نظارت بر داروهای تجویزی که در حال حاضر در ۴۹ ایالت و کلمبیا عملیاتی شده است را مرور کنید. این برنامه منبعی ارزشمند برای تعیین اینکه آیا بیماران قبلا نسخه ی مخدر یا سایر داروهای پرخطر مانند بنزودیازپین ها را دریافت کرده اند یا خیر، فر اهم میکند.
درصورت درخواست داروی مخدر از سوی بیمار یا هنگامی که مشکوک به سوء مصرف مواد هستید،باید با او مشاوره کنید.
این منبع (www.pdmpassist.org) تجویز ایمن، شناسایی بیمارانی که از سوء مصرف یا اختلال مصرف مخدر رنج میبرند و کسانیکه از مزیت درمان بهره مند می شوند، کمک میکند. در حال حاضر در چندین ایالت آمریکا ارایه دهندگان مراقبتهای بهداشتی باید قبل از تجویز برخی مواد از برنامه های نظارت بر داروهای تجویزی استفاده کنند.
۴
قبل از شروع درمان مخدر برای درد شدید زنان در سنین باروری، پزشک باید درباره تنظیم خانواده و چگونگی تاثیر مصرف طولانی مدت مخدر بر مراقبتهای حاملگی بعدی، صحبت کند.
۵
در نهایت، یک رویکرد محتاطانه درمورد تجویز مخدر با توجه به نیاز تسکین درد در زنان باردار برقرار کنید. بارداری نباید دلیل جلوگیری از درمان درد حاد بعلت نگرانی از سوء مصرف مواد یا سندروم پرهیز نوزادی باشد.
ارایه دهندگان مراقبتهای زنان باید درمورد عواقب پزشکی، اجتماعی و حقوقی اعتیاد در بارداری، آگاهی داشته باشند.
شناسایی بیماران مبتلا به اختلالات مصرف مواد با استفاده از ابزارهای غربالگری معتبر، ارایه مداخلات مختصر( مانند درگیر شدن بیمار در مکالمه ی کوتاه، ارایه ی بازخورد و مشاوره) و مراجعه به مراقبت های ویژه در صورت لزوم، عناصر اصلی مراقبت هستند( کادر ۱).
علاوه بر این، دفاع از این گروه که اغلب در حاشیه هستند، اهمیت دارد. بویژه از نظر بهبود دسترسی به درمان و اطمینان از اینکه زنان باردار مبتلا به اختلال مصرف مواد، مجرم نیستند!
بارداری فرصتی مهم برای شناسایی و درمان زنان مبتلا به اختلالات مصرف مواد است.
در نهایت، وظیفه اخلاقی ارایه دهندگان مراقبت های زنان نسبت به بیماران باردار مبتلا به اختلال مصرف مواد اینست که از جدایی والدین از فرزندشان صرفا بر اساس شک یا تایید اختلال مصرف مواد، جلوگیری کنند.
در کشورهایی که باید این موارد گزارش شوند، سیاست گذاران، قانون گذاران و پزشکان باید باهمکاری هم قانون مجازات را لغو کنند. و راهکارهای مبتنی بر شواهد را در خارج از سیستم قانونی شناسایی و پیاده سازی کنند. تا نیازهای زنان مبتلا به اعتیاد را برطرف کنند.
کادر ۱- SBIRTغربالگری مداخله مختصر و ارجاع به درمان. غربالگری مداخله مختصر و ارجاع به درمان، یک رویکرد مبتنی بر شواهد است. برای شناسایی، کاهش و جلوگیری از سوء مصرف و وابستگی به الکل و مواد مخدر غیر مجاز استفاده می شود.
مدل SBIRT توسط یک انستیتوی پزشکی پایه ریزی شده است. که خواستار غربالگری مبتنی بر جامعه برای رفتارهای خطرساز سلامتی، از جمله مصرف مواد است.
غربالگری. متخصص بهداشت و درمان با استفاده از ابزارهای استاندارد غربالگری، بیمار را جهت رفتارهای پرخطر مصرف مواد، ارزیابی می کند. غربالگری می تواند در هر بستر درمانی انجام شود.
مداخله مختصر. متخصص بهداشت و درمان، بیمار با نشانه های رفتار پرخطر مصرف مواد را در یک مکالمه ی کوتاه درگیر می کند. و بازخود و توصیه ارایه می دهد.
ارجاع برای درمان. متخصص بهداشت و درمان برای بیمارانیکه نیاز به خدمات اضافی دارند،ارجاع به درمان مختصر یا درمان اضافی را ارایه میدهد. |
فیزیولوژی و فارماکولوژی مصرف مواد مخدر:
مواد مخدر شدت سیگنال های درد را کاهش می دهند و به طور کلی برای درمان درد تجویز می شوند. اگرچه سرفه و اسهال اندیکاسیون های دیگر استفاده از آنها است. مواد مخدر حس سرخوشی نیز ایجاد می کنند که می تواند منجر به سوء مصرف آنها شود.
اختلال مصرف مواد ممکنست با مصرف مکرر هرگونه ماده مخدر، بخصوص در افراد آسیب پذیر از لحاظ ژنتیکی زمینه ساز شود. هرویین یک مخدر سریع عمل کننده است و از طریق تزریق، استنشاق یا تدخین مصرف میشود.
هرویین نیمه عمر کوتاهی دارد و برای جلوگیری از علایم محرومیت، فرد باید روزانه چندیدن دور مصرف کند. مواد مخدر نسخه ای مانند کدیین، فنتانیل،مورفین،متادون، اکسی کدون، مپریدین، هیدروفون، هیدروکدون، پروپوکسیفن و بوپرنورفین همگی پتانسیل سوء مصرف دارند. این مواد می توانند خورده، جویده، یا استنشاق گردند یا به صورت شیاف استفاده شوند.
شروع و شدت اثر بر اساس چگونگی مصرف و فرمولاسیون، متغیر است. با اینحال همه ی آنها پتانسیل ایجاد دپرسیون تنفسی، اوردوز و مرگ را دارند. خطر دپرسیون تنفسی، اوردوز و مرگ در آگونیستهای کامل مخدر(مانند فنتانیل) نسبت به آگونیستهای نسبی(مثل بوپرونورفین) بیشتر است.
عوارض تزریق
تزریق مواد مخدر باعث خطر سلولیت و ایجاد آبسه در محل تزریق،سپسیس،اندوکاردیت،استیومیلیت،هپاتیت B، هپاتیتC،و HIV میشود.
استفاده از ابزار مشترک نیز به عنوان یک عامل خطر ابتلا به هپاتیتc و انتقال دیگر ویروسها در گروهی از زنان مبتلا به هپاتیت c مشخص شده است. استفاده منظم و طولانی مدت از هر نوع ماده مخدر منجر به وابستگی فیزیولوژیکی قابل پیش بینی می شود. که منجر به علایم ترک پس از قطع دارو می گردد.
علایم ترک
علایم معمول ترک مواد مخدر شامل درد عمومی، درد عضلانی، حالت تهوع، اسهال، تعریق، آبریزش بینی، اشک ریزش، گشادی مردمک ها،لرزش،برجسته و دانه دانه شدن پوست، بیقراری و اضطراب است.
با مصرف مواد مخدر کوتاه اثر،مانند هرویین، علایم ترک ممکنست طی ۴ تا ۶ ساعت پس از مصرف ایجاد شود. در ۱-۳ روز به اوج خود برسد و به تدریج طی مدت ۵-۷ روز فروکش کند.
در مخدر های طولانی اثر مانند متادون، علایم ترک معمولا طی ۲۴-۳۶ ساعت استفاده شروع می شود. و ممکنست برای چند هفته ادامه یابد. بر خلاف ترک الکل، ترک مواد مخدر به ندرت با عوارض شدید همراه است. و براحتی قابل درمان است.
تاثیر اعتیاد در بارداری و پیامد های آن چیست؟
ایمنی مصرف مواد مخدر در اوایل دوران بارداری در تعدادی از مطالعات مشاهده ای، ارزیابی شده است. گزارشهای اولیه افزایش خطر نقایص هنگام تولد پس ازقرارگیری حین بارداری در معرض اکسی کودون،پروپوکسیفن یا مپریدین نشان نداده اند.
در برخی مطالعات بین استفاده از کدیین در سه ماهه اول بارداری و ناهنجاری های مادرزادی ارتباط وجود دارد. اما در سایر موارد ارتباطی یافت نشده است. نویسندگان یک مطالعه گذشته نگر، خطر ابتلا به چندین نقص هنگام تولد را با مصرف مواد مخدر نسخه ای توسط زنان در ماه قبل از بارداری یا در سه ماهه اول مشاهده کردند. 
یک مطالعه اخیرا نشان داد ارتباطی میان مصرف مواد مخدر در سه ماهه اول و نقص لوله عصبی وجود دارد. اگرچه در مورد کدیین به طور خاص این ارتباط وجود ندارد. با اینحال سوگیری در این مطالعات وجود دارد. نقایص هنگام تولد نادر است و نشاندهنده ی یک دقیقه در معرض خطر مطلق است.
بتازگی در یک متاآنالیز که متادون و بوپرنورفین را با یکدیگر مقایسه کرده بود. هیچ تفاوتی بین دو گروه از نظر ناهنجاریهای مادرزادی مشاهده نشد. بعلاوه بروز ناهنجاری مشابه جمعیت عمومی بود.
به طور کلی، نگرانی در مورد احتمال پایین افزایش بروز نقایص هنگام تولد در ارتباط با دارودرمانی آگونیستی در بارداری باید در برابر خطرات واضح مرتبط با سوء مصرف مداوم مواد مخدر توسط زن باردار، سنجیده شود.
اعتیاد مزمن درمان نشده به هرویین در دوران بارداری با عدم دریافت مراقبت های دوران بارداری، افزایش خطر محدودیت رشد جنین، جدا شدن ناگهانی جفت، مرگ جنین، زایمان زودرس و دفع مکونیوم در رحم، همراه است.
بعلاوه، اعتیاد درمان نشده با فعالیتهای پر خطر مانند روسپیگری،تجارت جنسی برای مواد و فعالیت های مجرمانه همراه است. چنین رفتارهایی زنان را در معرض بیماریهای منقله از راه جنسی (STI)، خشونت. و پیامدهای قانونی از جمله از دست دادن حضانت کودک، اقدامات کیفری یا زندانی شدن، قرار می دهد.
زنان باردار مبتلا به اختلال مصرف مواد غالباً همزمان از شرایط روانی افسردگی،اختلال استرس پس از سانحه و اضطراب رنج میبرند.بیش از ۳۰%زنان باردار که در یک برنامه درمانی مصرف مواد شرکت کرده بودند،ازنظر افسردگی متوسط تا شدید مثبت بودند. و بیش از ۴۰ درصد علایم افسردگی پس از زایمان را گزارش کردند.
همچنین آنها در معرض خطر بیشتری برای استفاده از مواد دیگر مانند تنباکو، ماری جوانا و کوکایین هستند. این زنان همچنان غالبا از تغذیه ی ضعیف رنج می برند. و بسیاری از آنها سیستم های پشتیبانی نیازهای اجتماعی را قطع کرده اند.
شناسایی این مشکلات در بارداری و ارجاع به مراقبتهای تخصصی چندجانبه برای دستیابی به مراقبت بهینه این زنان اهمیت دارد.
غربالگری مصرف مواد مخدر و ترک اعتیاد در بارداری:
غربالگری مصرف مواد باید جزیی از مراقبت های جامع زنان و زایمان باشد. و در اولین ویزیت بارداری با همکاری زن بارداری انجام گردد. اختلالات مصرف مواد بر زنان باردار در همه گروه های نژادی،قومی و همه گروه های اجتماعی-اقتصادی تاثیر می گذارد. و زنان در مناطق روستایی، شهری و حومه را تحت تاثیر قرار می دهد.
غربالگری تنها بر اساس نداشتن مراقبت کافی بارداری یا نتیجه نامطلوب بارداری قبلی منجر به موارد از دست رفته میشود. یا ممکنست بر آنها برچسب و ننگ بچسباند. بنابراین، ضروری است که غربالگری همگانی باشد.
قبل از بارداری و اوایل بارداری، باید از همه خانمها درباره استفاده از الکل و داروها. از جمله مواد مخدر تجویز شده و سایر داروهای مورد استفاده به دلایل غیر پزشکی، سؤال شود.
برای شروع مصاحبه، باید به بیمار اطمینان داد که این سؤالات از کلیه زنان باردار پرسیده می شود. تا از دریافت مراقبتهای مورد نیاز خود اطمینان حاصل کنند. حفظ روشی مراقبتی و غیرقضاوتی و همچنین غربالگری بیمار به تنهایی، مهم است. و بیشترین بازدهی و افشا را به شما ارائه می دهد.
ارائه دهندگان مراقبتهای زنان باید از استقلال بیمار، محرمانه بودن و یکپارچگی رابطه بیمار-پزشک تا حدی که قوانینی درمورد افشای اختلال در مصرف مواد استفاده کنند، محافظت کنند.
پزشکان باید بدانند که دستورات گزارشدهی بسیار متفاوت است. و باید با الزامات قانونی در کشور یا جامعه خود(در رابطه با اعتیاد در بارداری) آشنا باشند.
غربالگری روتین باید با ابزارهای غربالگری معتبر،مانند پرسشنامه های ۴Ps، غربالگری سریع NIDAوCRAFFT(برای زنان ۲۶ سال یا جوان)صورت گیرد(کادر ۲).
این ابزارها به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته و حساسیت بالایی برای تشخیص مصرف و سوء مصرف مواد نشان میدهند. و می توانند در قالب مصاحبه مستقیم توسط پزشکان و همچنین غیرپزشک ها مورد استفاده قرار گیرند. همچنین با استفاده از رویکردهای مبتنی بر رایانه می توانند به عمل بالینی برسند.
آزمایش ادرار نیز برای تشخیص یا تأیید موارد مشکوک مصرف مواد مورد استفاده قرار می گیرد. اما فقط باید با رضایت بیمار و مطابق با قوانین انجام شود.
زنان باردار باید از پیامدهای احتمالی نتیجه مثبت آزمایش، از جمله هرگونه شروط الزامی گزارش دهی مطلع شوند. غربالگری معمول تستهای ادراری به دلایل مختلف بحث برانگیز است. نتیجه آزمایش ادرار مثبت به خودی خود تشخیصی از اختلال مصرف مواد مخدر یا شدت آن نیست. آزمایش ادرار فقط مصرف مواد کنونی یا به تازگی را ارزیابی می کند. بنابراین، یک آزمایش منفی، استفاده پراکنده از مواد را رد نمی کند.
همچنین، آزمایش ادرار بسیاری از مواد، از جمله مواد مخدر صناعی، برخی بنزودیازپین ها را تشخیص ندهد. نتایج مثبت کاذب آزمایش با روش ایمنو اسی گاهی اتفاق میافتد. و ممکنست عواقب قانونی ویران کننده برای بیمار و خانواده وی داشته باشد.
ارائه دهندگان خدمات بهداشتی باید از مشخصات تستهای آزمایشگاهی خود آگاه باشند.
همچنین درخواست کنند که آزمایش با اسپکترومتری جرمی و کروماتوگرافی مایع یا گازی مطابق با شرایط انجام شود.
برخی مراکز غربالگری سم شناسی ادرار را برای تمام بیماران باردار انجام داده اند. که در یک مطالعه، میزان تشخیص مصرف مواد در مادر در مقایسه با روش های استاندارد بهبود یافته بود.
با اینحال، این مطالعه از ابزارهای غربالگری شفاهی معتبر در گروه مقایسه استفاده نکرده است. که سودمندی نتایج این مطالعه را محدود می کند. برای درک بهتر اثرات غربالگری همگانی ادرار بر پیامد مادر و نوزاد،تحقیقات بیشتری لازم است. بهمین دلایل،ابزارهای غربالگری شفاهی معتبر مانند مواردی که قبلاً مورد بحث قرار گرفت،روش برتر برای غربالگری اولیه است.
گرفتن شرح حال و ابزارهای غربالگری فرصتی را برای ارائه دهنده مراقبتهای بارداری فراهم می کند. که مداخله ای کوتاه (مانند درگیر کردن بیمار در مصاحبه ی کوتاه ، ارائه بازخورد و مشاوره)،برای آموزش بیماران ارایه کند. و اصول مصاحبه انگیزشی در مورد تمایل به تغییر رفتارهای پرخطر درصورت لزوم استفاده نماید.
در موارد اختلالات شدید مصرف مواد باید بیمار برای درمان تخصصی ارجاع داده شود. ارائه دهندگان مراقبت های زنان باید از منابع محلی برای درمان اعتیاد در بارداری آگاه باشند. گرفتن کمک از سازمان های خدمات اجتماعی برای تسهیل ارجاع بیمار و برقراری ارتباط با درمان، مراقبت بیمار را بهبود می بخشد.
کادر۲- ابزارهای غربالگری بالینی برای مصرف و سوء مصرف مواد در بارداری برای ترک اعتیاد در بارداری
|
قسمت اول: همه چیز درباره ترک اعتیاد در بارداری
قسمت دوم: همه چیز درباره ترک اعتیاد در بارداری
قسمت چهارم: همه چیز درباره ترک اعتیاد در بارداری
مترجم: شیوا سعدی کارشناس ارشد مامایی
امتیاز دهی به مطلب اعتیاد در بارداری
جمع امتیاز
با حرکت بر روی ستاره های زیر از ۱ تا ۵ ستاره به مطلب اعتیاد در بارداری امتیاز دهید. پیشاپیش از توجه شما سپاسگزاریم.
