اعتیاد به الکل چیست و چگونه درمان می شود؟
توجه: در این مقاله به جای (AUD : Alcohog Use Disorder) یا اعتیاد به الکل از اصطلاح سوء مصرف الکل استفاده شده است. در ابتدا به معنی اصطلاح اعتیاد به الکل و سپس به نحوه درمان یا ترک الکل میپردازیم.
اعتیاد به الکل چیست؟
انستیتو ملی سوء مصرف الکل آمریکا (NIAAA) اختلال سوء مصرف الکل (AUD) را به عنوان یک بیماری عصبی مزمن توصیف نموده که مشخصه آن نوشیدن اجباری، از دست دادن کنترل به خاطر استفاده از الکل، تجربه عواطف و احساسات ناخوشایند در صورت عدم استفاده از الکل است. در بسیاری از موارد، اصطلاح اعتیاد به الکل و AUD تا حدودی به صورت مترادف استفاده میشوند.
برخی از علائم، نشانهها و تغییرات رفتاری برای تشخیص یک AUD عبارتند از:
● تمایل شدید برای نوشیدن الکل
● تمایل مداوم و در عین حال ناتوانی در متوقف کردن مصرف الکل
● نوشیدن مکرر الکل در شرایط خطرناک، از قبیل رانندگی
● دست کشیدن از فعالیتهای اجتماعی، شغلی یا تفریحی،که زمانی برای این افراد مهم بوده است.بدلیل مصرف الکل
● تحمل به الکل یا نیاز به افزایش میزان مصرف برای دستیابی به سطحی مطلوب از مستی
● منزوی شدن و مواردی مانند حالت تهوع، لرزش یا تشنج پس از متوقف کردن مصرف الکل
در سال ۲۰۱۸ تخمین زده شده بود، ۴/۱۴ میلیون آمریکایی بالای ۱۸ سال اختلال سوء مصرف الکل داشته اند. علاوه بر این، حدود ۴۰۱۰۰۰ جوان، در سنین ۱۲ تا ۱۷ سال نیز منطبق با معیارهای لازم برای تشخیص بیماری اعتیاد به الکل بودهاند.
پرنوشی (میگساری) چیست؟
تخمین زده شدکه در سال۲۰۱۸،بیش از یک چهارم از افراد بالای۱۸سال در ایالات متحده طی یک ماه گذشته پرنوشی داشتهاند! طبق برآوردها، از هر ۵ بزرگسال جوان ۲ نفرشان بین سنین ۱۸ تا ۲۵ میگساری کرده اند.
انستیتو ملی سوء مصرف الکل امریکا، میگساری را به عنوان هر مرحلهای از مصرف الکل که موجب رسیدن سطح الکل خون به ۰٫۰۸% یا بیشتر شود توصیف کرده است. وهمچنین مشخص شده است که زنان با مصرف کمتری نسبت به مردان به سطح پر نوشی می رسند.
پرنوشی گهگاهی یا اتفاقی، با اینکه به طور معمول دردسرساز است! ولی به معنای اعتیاد به الکل نیست! ولی اگر زیاد تکرار شود، ریسک تبدیل شدن آن به اعتیاد الکل بسیار بالا می رود.
دلایل اعتیاد به الکل چیست؟
بسیاری ممکن است برایشان سوال باشد. که چه چیزی باعث اعتیاد به الکل میشود؟! هیچ پاسخ سادهای برای این پرسش وجود ندارد.اعتیاد به الکل میتواند ترکیبی ازچند فاکتور ژنتیک و محیط باشد.
مطالعات قبلی وجود رابطهای بالقوه بین ژنتیک و افسردگی با اعتیاد را نشان داده اند. مطالعات دیگری نیز عوامل ارثی را برای اعتیاد به الکل در سن پایین مطرح کرده اند. علاوه بر این، وقوع تروما در اوایل کودکی میتواند ریسک اعتیاد به الکل را افزایش دهد.
عوامل تاثیر گذار دیگری در اعتیاد به الکل در دست بررسی هستند. اداره خدمات سلامت روانی و سوء مصرف مواد مخدر امریکا عنوان کرد که محیط زندگی یک فرد در اعتیاد به الکل وی می تواند تاثیر گذار باشد.
علائم و نشانههای اعتیاد به الکل
تشخیص اختلال سوء مصرف الکل درافرادی مطرح میشودکه مصرفشان طبیعی نیست و باعث ایجاد مشکلات رفتاری در زندگیشان شده است.
درمانگران اعتیاد از جمله پزشکان روانشناسان، اعتیاد به الکل را بر اساس نشانه ها و علائم زیر تشخیص می دهند.
در صورتیکه فرد حداقل۲مورداز علائم و نشانهای زیر را در طول۱۲ماه اخیر داشته باشد، احتمالامبتلا به سوء مصرف الکل است:
● خوردن الکل بیش از حد طبیعی
● وسوسه مصرف الکل
● منزوی شدن بعد از عدم مصرف الکل
● دست کشیدن از کارهایی که فرد قبلا از آنها لذت میبرد. مانند ورزش و اوقات فراغت، بمنظور مصرف الکل
● ناتوانی در انجام امور محوله در محل کار، مدرسه یا خانه به خاطر مصرف الکل
● افزایش تحمل بدن نسبت به الکل باعث میشود شخص برای رسیدن به سرخوشی،الکل بیشتری نسبت به قبل مصرف کند
● اتلاف زمان و هزینه زیاد برای مصرف الکل
● تلاشهای ناموفق برای کاهش یا متوقف کردن مصرف الکل
● مصرف الکل حتی در صورتی که باعث بدتر شدن مشکلات روانی یا جسمی فرد شود.
● مصرف الکل حتی در صورتی که موجب کشمکش های خانوادگی یا بینفردی شود.
● مصرف الکل در مواردی که نیاز به هوشیاری دارد مانند رانندگی
ترک الکل
برای بیشتر افراد، سم زدائی گام نخست در درمان اعتیاد به الکل است. قطع ناگهانی مصرف الکل در افرادی که اعتیاد سنگین به مصرف الکل دارند. بسیار خطرناک است. به همین خاطر لازم است سم زدائی تحت نظارت پزشک انجام شود.
ساختارهای درمانی مختلفی برای ترک الکل وجود دارند که شامل موارد زیر هستند:
●ترک الکل در منزل:
که میتواند یک برنامه کوتاهمدت باشد که چند ماه طول بکشد. و یا یک برنامه بلندمدت که تا یک سال یا بیشتر زمان ببرد. درمان در منزل معمولا برای کسانی که قبلا در یک مرکز درمانی یا بیمارستانی بستری بوده اند. و یا به صورت سرپایی درمان شده اند. ولی نیاز به نظارت مداوم برای حفظ هوشیاری دارند، مناسب است.
● درمان سرپایی اعتیاد به الکل:
که در آن یک فرد برای درمان به مدت چند ساعت، در هر هفته ۲ یا ۳ بار مراجعه می کند و و به خانه بر می گردد. این نوع از درمان ممکن است مرحله اول درمان برای فردی باشد که شدت سوء مصرف الکل وی کمتر است. با این حال، این میتواند مرحله دوم درمان برای فردی باشد که درمان را در یک مرکز بیمارستانی به اتمام رسانده است.
فارغ از اینکه درمان بر یک مبنای بستری یا سرپایی انجام شود. بسیاری از برنامههای درمانی از ترکیب چند رویکرد درمانی بهره می برند. این رویکردهای درمانی میتوانند شامل این موارد باشند:
● رفتاردرمانی:
شامل رفتاردرمانی شناختی (CBT) و مصاحبه انگیزشی؛ مصاحبه انگیزشی بر مشارکت دادن یک فرد در درمان و غلبه بر موانع برای تغییر رفتارها متمرکز است. CBT بر شناسایی رفتارهای ناسازگارانه و توسعه مهارتهای جدید مقابلهای برای حفظ بهتر هوشیاری و اجتناب از عود متمرکز است.
● خانواده درمانی:
کمک به خانواده برای تعیین مرزها و رفتارها،که بهبودی را برای عضو خانواده دارای سوء مصرف الکل، بهبود میدهد.
● جلسات ۱۲ قدم یا دیگر جلسات گروهی و همیاری متقابل، همچون «الکلیهای گمنام» (AA) که بر تشخیص سوء مصرف الکل و پشتیبانی مداوم تاکید دارد.
استفاده از دارو (داروهای ضد الکل) برای برخی از افراد مبتلا به سوء مصرف الکل می تواند از احتمال عود جلوگیری کند. این دارو ها در کنار رفتار درمانی و درمان های روانشناختی استفاده می شوند. و می تواند یکی از موارد زیر باشد:
● کامپرال:
که با عنوان آکامپروسات نیز شناخته میشود. بر روی سیستمهای انتقالدهنده عصبی گلوتامات و GABA عمل میکند. کامپرال به کنترل بیخوابی، اضطراب، بیقراری که غالبا همراه با انزواطلبی الکلی است کمک میکند. این میتواند به مردم برای حفظ بهبودی بلندمدتتر کمک کند. به ویژه در آن دسته از افرادی که شدیدا به الکل وابسته هستند.
● دیسولفیرام (Antabuse):
مصرف الکل را در بیمارانی که بسیار برای ترک الکل انگیزه زیادی داشته باشند به تعویق میاندازد. اگر یک فرد دیسولفیرام مصرف کند و سپس الکل بخورد، نتیجه آن گرگرفتگی، حالت تهوع و تپش قلب خواهد بود.
● نالتروکسان:
که بر روی گیرندههای مواد مخدر در مغز برای کاهش سرخوشی ناشی از مصرف الکل عمل میکند و به طور بالقوه تمایل برای مصرف الکل را کاهش میدهد.
● توپیرامات:
گاهی برای کاهش تمایل به مصرف الکل در افراد در حال بهبودی و ترک الکل استفاده میشود.
مراقبتهای بعدی و بهبودی طولانی مدت
پس از آنکه یک فرد دارای سوء مصرف الکل دوره درمان و توانبخشی خود را به پایان برساند. به پشتیبانی مداوم نیاز خواهد داشت. بسیاری از برنامههای درمانی گروه هایی دارند. که این پشتیبانی را ادامه میدهند.
شرکت منظم در جلسات گروهی همچون «الکلیهای گمنام»(AA)باعث تقویت انگیزه بیشتر بهبودی و پیشگیری از عود برای نگهداری بهبودی میشود. AA دارای شبکه دیرپایی از جلسات گروهی در تقریبا همه جوامع محلی آمریکا است.
اگرچه اعتیاد به الکل یک بیماری مزمن است. ولی میلیون ها نفر به صورت طولانی مدت بهبود یافته اند. فارغ از اینکه شرایط شما چقدر حاد باشد. یا اینکه چند بار درمان بر روی شما انجام شده است. بهبودی امکانپذیر است. و از همین امروز امکان دسترسی به کمک را دارید.
مترجم: فلورا قربانی اعتماد روانشناس و مسئول کلینیک الکل مرکز درمان اعتیاد آینده
منبع: https://americanaddictioncenters.org/alcoholism-treatment
امتیازدهی به این مطلب
از یک تا ۵ ستاره به این مطلب امتیاز دهید.
با انتخاب ستاره ها از ۱ تا ۵ ستاره به این مطلب امتیاز دهید.
مفید بود ممنونم ازتون. من دانشجوی روانشناسی هستم یک تحقیق در مورد الکل داشتم که از مطلب شما استفاده کردم.
بسیار عالی موفق باشید.