با سلام و درود فراوان به شما
از صبوری شما در پاسخگویی و راهنماییمان در مشکلات من و امثال من بی نهایت سپاسگزارم.همواره موفق و سربلند باشید.ممنون از اندرزهایتان.چشم ، تلاش خواهم کرد تا طبق فرموده جنابعالی دلسوزی بیمورد نداشته باشم.آما در حال حاضر که نامبرده هیچ درآمد و شغلی ندارد و دنبال کار نمیرود ( البته با توجه به آنهمه قرص و موادی که مصرف نموده فکر میکنم به مغزش آسیب رسانده و خودش هم این را فهمیده .هر وقت راجع به پیدا کردن کاری با او حرف میزنم عصبانی میشود. صادقانه بگم مغزش در حال حاضر مثل کودکی ۱۲-۱۳ ساله کار میکند.نمیدانم با آنهمه هوش و استعدادش چه کرد و آیا دوباره بهبود می یابد یا نه؟همواره کلافه و سر در گم است.هیچکس را ندارد. اگر به او غذا نرسانم چیزی برای خوردن ندارد.تنها پولی که در حال حاضر دارد یارانه ای است که ماهانه دریافت میکند و بعد از دریافتش تا یک هفته ای به او کمکی نمیکنم تا مجبور شود برای مایحتاجش خرجش کند اما دو روزه با تنقلات و شاید احتمالا قرص یا چیز دیگری تمامش کرده و باز یخچال خالی را میبینیم.) با این اوصاف باز هم میفرمایید خودم را کنار بکشم تا مجبور به کار کردن شود؟ اگر نشد چه؟ تو رو خدا کمکم کنید آقای دکتر بخدا سردرگمم.زمانی خودش زندگی داشت که با دست و دلبازی تمام بعنوان مثال با هر ما موریت کاری سرویس جواهر برای همسرش میخرید،و…….
باز هم از راهنماییهایتان سپاسگزارم و دعاگویتان
بیصبرانه در انتظار جواب شما هستم.
موفق و موید باشید
( ش.م)
1 پاسخ
با درود
مشکل اصلی شما اینست که به غلط پذیرفته اید که مغز ایشان ازکار افتاده است!
اگر چنین فرضیه ای را بپذیرید دیگر نخواهید توانست به چنین فردی کمک کنید! واقعیت اینست که ایشان مغزشان از کار نیفتاده است و تنها مصرف مواد است که باعث شده است که تمرکز از سایر امور زندگی کمتر شود! اگر مواد مصرف نکند مشکلاتش هم به مرور حل خواهد شد.
پس این جمله را بارها به خود بگوییدکه ؛ این فرد اگر مواد مصرف نکند آسیب نمی بیند و بهتر خواهد شد و اگر مصرف کند آسیب بیشتری خواهد دید! و هر رفتاری که مصرفش را مشکل تر یا قطع کند از آسیب بیشترش جلوگیری خواهد کرد!
اگر شما تغییر نکنید هیچگاه ایشان نیز تغییر نخواهد کرد!
