با سلام و وقت بخیر
حدود ۵ ماهی هست که از پاکی نامزدم ( لفظی و ثبت نشده ) که پسردایی ام هم هست میگذره و بعد از ۳سال باهم بودن هنوز کوچکترین ارتباطی با من نگرفته و من هنوز درگیر دودلی های فراموش کردن یا نکردن هستم . اوایل این فاصله من نارانان رو انتخاب کردم و هنوز هم مصرانه پیگیر جلسات قدم و مشارکتم هستم اما به دلیل وابستگی و علاقه ای که بهش دارم نتونستم تو مسیر انتخاب قرار بگیرم.راهنما و دوست بهبودی ام من رو شدیدا راغب کردند که باهاش تماس بگیرم اما ترس از نتیجه و غرور و عدم اطمینان از درستی این حرکت استپم کرده . با توجه به اینکه دچار لغزش با شیشه شده بوده و با گذشت ۵ ماه احتمالا توی فاز دیوار قرار داره آیا تلاش برای یک گفتگوی دوطرفه ( که دور از تحمیل تعهد و اجبار باشه ) از طرف من صلاح هست ؟ این سکوت و واکنش نشان ندادن او نسبت به من از اثرات قطع مصرف شیشه است ؟
متشکرم
1 پاسخ
با درود
کاری را که در آن مردد هستید انجام ندهید! صبور باشید و اجازه دهید خود ایشان انتخاب کند! به رفتن در جلسات ادامه دهید و به یاد داشته باشید اگر بیمار در زمان قطع مصرف مهارت های لازم برای زندگی بدون مصرف مواد را بیاموزد ممکن است دیدگاهش نسبت به زندگی تغییر کند که این به نفع بیمار و اطرافیان وی خواهد بود. اینکه رفتار ایشان به علت مرحله دیوار است در حال حاضر اهمیت زیادی ندارد مهم اینست که اگر صبور بمانید در نهایت تغییری که اتفاق می افتد به نفع شما خواهد بود.