3 پاسخ
خب برید پیش دکتر واسه بار اول ویزیت صد هزاری بدید بعد یه چند تا داروی الکی بهت میده جیبت خالی میشه،ضمنا میگه واست تشکیل پرونده دادم حتما هفته بعد بیای که ببینم حالت چطوره،تاثیری داشته یا نه؟باز ویزیت صد هزار،خلاصه سه چهار سال رد میشه میبینی چهل پنجاه صفحه پرونده داری ولی خوب نشدی و ترک نکردی،پولش رو حساب کنی چند میلیون هم خرج کردی،میگی دروغ میگم برو در مطب با چندتا بیمار صحبت کن،همشون بعد یک مدت فکر میکنن بیمار روانی هستن،تازه دکتر ببینه خوب پول میدی بهش یه کپی از پرونده بده بهت با یه معرفی نامه،میشه از خدمت معاف شد،میشه تحت پوشش بهزیستی به عنوان معلول اعصاب و روان دربیای و از حقوق و مزایاش استفاده کنی،اگه توی پروندت زده باشن مشکل اعصاب داره،تحریک پذیری داره،بزنی یه نفر رو درب و داغون کنی و زخمی کنی،توی دادگاه میتونی بگی این نامه دکتر که من تحریک پذیری دارم،این طرف هم با حرفاش منو تحریک کرد،نتونستم خودمو کنترل کنم زدم دهنش سرویس شد.آزاد میشی.خلاصه میشی انگل جامعه.خودت هم از خودت متنفر میشی و هر روز بیشتر روانی میشی.بعد فکر میکنی میبینی با یه قرص ریتالین کار به کجا کشید،بخدا خودتون رو با خوردن قرص بیچاره نکنید.من یه بیمار با اختلال۲ شخصیت ضد اجتماعی هستم.اختلال شخصیت دو قطبی هم دارم،شدیدا تحریک پذیر هستم،بالای ده مورد چاقو کشی داشتم که اصابت کرده و دادگاهی شدم،حالا دعواهایی که چاقو نبوده یا طرف شکایت نکرده یا رضایت داده سرجاش.از ده تا فقط یک مورد غیابی محکوم شدم،اونم فریب خوردم قرار بر این بود رضایت قبل دادگاه بده و من نرفتم دفاع کنم،ختی شاهد نداشت،الکی یکی برده بود که قاضی چون میدونست طرف هم مقصره که اتفاق افتاده فقط جریمه شدم،بقیه همشو نتونستن ثابت کنن.خالا شانس خوب داشتم یا طرف بد شانس بوده،خلاصه مدرکی ازم نداشتن.بعد شش ماه خدمت سربازی در نیروی انتظامی،سه تا درگیری با چاقو و کارد داشتم،مورد آخرش با معاون کلانتری که سرپرست بود و قرار بود رییس بشه دعوام شد،اون سر منو شکست منم با تیغ زدم هفتاد تا بخیه خورد،خوشبختانه فقط تا بازرسی رفتیم و رضایت دادیم و دادگاهی نشدیم ولی تبعید شدیم،همون زمان تبعید معاون تبعید و یک ماه بازداشت شد،من یک ماه فرار کردم،بعد که برگشتم رییس کلانتری منو راه نداد داخل،و گفت برو دکتر خودتو نشون بده.رفتم با این همه سابقه منو معاف کردن.اصلا شش ماه هم ذکر نشد خدمت کردم،ولی مثل س….گ پشیمونم معاف شدم.پشیمونم راه درست درمان رو پیش نگرفتم و ریتالین میخوردم و مشروب و کوفت.ولی مواد دیگه اصلا و ابدا.اینا همشو گفتم که بدونید من واسه گرفتن ریتالین پاهام به روانشناس باز شد،بعد رفته رفته اختلال روانی پیدا کردم.زندگی جهنمه.خودکشی واسم مثل آب خوردنه،ده بار رگ دست زدم،جای سالم روی بدنم نیست.راستی متاهل هستم و یک دختر ناز دارم و همسرم یک خانم و کدبانوی بینظیره که همیشه دنبال درمان من عستش.و موفق هم بوده.به نظرتون دخترم و همسرم گناه ندارن با یه هیولای بد اخلاق عصبی زندگی میکنن؟خواهشا قرص و مواد ختی تفننی و واسه تست و امتحان و بار اول هم استفاده نکنید.التماس میکنم.کوچیک شما.مهدی
