سلام اقای دکتر کفراشی.اقای دکتر نمی دونم چطور از شما خواهش کنم یک راه حل پیش پام بذارید.من برای ترک قرص ترامادول به دکتر مراجعه کردم.دکتر اول درمان به من گفت شما با همه این های که اینجا میان مصرفشون و غیره با شما زمین تا اسمون فرقدارن.درمان شما اسون تره.حدود ۲ماه طول میکشه.درمان با قرص ب ۲ روزی ۲تا شروع شد اما بنا به شرایطی ب۲ کم شد.شربت متادون هم به من اصلا نساخت.دکتر اول به من گفت مصرف ب۲ رو اهسته اهسته کم میکنیم که فقط با یک ژلوفن برای کاهش ترک استفاده بکنی اما ب۲ کم شد مجبور شدم دکتر خودمد عوض کردم اما متاسفانه این دکتر فقط میگه بخور ۴ماه هم شده اونطوری که تو پروتکل درمان با ب۲ نوشته شده بود درمان نگهدارنده بیشتر برای کسانی استفاده میشه که چند بار ترک ناموفق داشتن اما من بار اولم بود درمان نگهدارنده انتخاب شد.از به عنوان یک بردار کوچکتر عاجزانه خواهش میکنم یک برنامه به من بگید با کمترین عوارض بتونم ترک کنم.خواهشن جواب این سوال منو یدین چرا جتی با خوردن ب۲ یک حالت عصبی دچار میشم که تقریبا نمیتونم توصیفش کنم یک درد عصبی تو جونمه.از سرما فراری هستم.اگه اینجا نشد این هم ایمیلم هست(sas….@yahoo.com)
1 پاسخ
با سلام
با کاهش تدریجی دارو علایم ترک ظاهر می شود و شدت علایم ترک وابسته به مشخصات فیزیکی و روانی اجتماعی فرد مصرف کننده کاملا متفاوت است. مثلا علایمی که شما ممکن است نتوانید آنرا تحمل کنید ممکن است برای فرد دیگری کاملا قابل تحمل باشد.
در چنین مواردی صرف تجویز دارو و کاهش دادن آن نمی تواند مانع از عوارضی که شما از آن رنج می برید شود. و لازم است در کنار کاهش تدریجی دارو با مشاوره باتجربه در این مورد صحبت کنید تا در برخورد با علایم ایجاد شده صبور بمانید.
به زبان ساده اینکه: علامتی که برای شما قابل تحمل نیست و برای دیگران قابل تحمل است ریشه در مسایل غیر دارویی و روانشناختی دارد و با دارو اگر هم برطرف شود به صورت موقت خواهد بود. اینکه چه درمانگری درمان شما را هدایت کند نیز تأثیر زیادی در این موضوع ندارد.
