سلام.من دوست پسر من به شیشه اعتیاد دتشته است و ۲۰ماه در مسیر بهبودی قدم گذاشته است رابطه ما جدی شده قرار است با خانواده من صحبت کند اما من از رفتار هایی که گتهی میکند میترسم انگار خودش نیست به طور مثال من دیشب در خیابان حالم بعد شد زنگ زدم بیاید چون نمی توانستم رانندگی کنم امد اما فوش داد داد زد من گذآشت خانه هر حرفی که بد باشه زد و با اینکه پول نداشت بدون ماشین منو نبرد پیاده رفت که از خانه ما یک ساعت نا خونشون پیاده راهه نگران بودم زنگ زدم گفت من فیلم بازی کردم حالم بده و داد بیداد که دیگه نمی خواد منو ببینه منم سعی کردم بگم میدونم تو خوبی حرف دلت این نیست اما گوش نمیداد فوش داد قطع کرد ظهر رنگ زد به بهانه چیزی قطع کرد من رنگ زدم گفتم اگه مشکلی رو من حساب کن گفت مشکله خودمه دوباره زنگ زدم که ببینمش رفتم پیشش خیلس خوب بر خورد کرد و معذرت خواهی کرد منم مثل همیشه بخشیدم و گفتم می دونم قلب پاکی داره و . . . سوالم اینه در مواقع که رفتار بیماگونه از او می بینم و می دانم از بیماری اعتیاد او هست درست ببخشم و به او امید دهم در راه درمان هست و درک می کنم یا نه باید مثل انسان خای عادی با او رفتار کنم رفتار درست چیست.درک کنم یا بگذآرم در حس بد کار خود بماد.من دوست دارم اورا در پاک ماندن کمک کنم و بهش بگم میفهمم بیمار در حل بهبودی هستی واسه اراده ات بهت افتخار میکنم این رفتارها هم با کمک راهنمات و من درست مسشه.کمکم کنین.مرسی
ایما
