سلام.پسره 18ساله ام که ۲ساله اسیره شیشه ام.گاهی به ۲ ماه پاکی ام رسیدم اما بازم…این سری هر ۳/۴روز یک بار میکشم.
حدوده ۲ماهه مصرفم اینجوریه.بهش که فکر میکنم میکشم.فکرشو نکنم اصلا نمیکشم.هرسری میکشم ازخودم متنفر میشم.میکشم شاد نمیشم بلکه برعکس فکرو خیالو اشفتگی شدید میاد سراغم.
(با این وضع میتونم بزارمش کنار؟)
(چه قدر طول میکشه مسله ۲سال قبلم بشم؟)
اصلانمیخام برم دکتر.میخام تهایی از بسش بر بیام
کلیده خلاصیمم جوابه این ۲ سواله که فقط
شما میدونین.منتظره جابمم.با سپاس.****
1 پاسخ
با سلام
بهش که فکر می کنی می کشی! همین جمله ای که خود شما هوشمندانه به آن اشاره کرده اید کلید موفقیت شما خواهد بود اگر در نظر داشته باشی که:
فکری که در ذهن شما خطور می کند وابسته به یک عامل برانگیزاننده آن فکر است و اگر شرایطی ایجاد کنی که به عامل برانگیزاننده فکر برخورد نکنی فکر هم در ذهن تشکیل نمی شود. به تمام مواردی که منجر به ایجاد فکر مصرف شیشه در ذهن شما می شوند به اصطلاح برانگیزان می گویند. دوری از برانگیزان ها قسمت مهمی از بهبودی است.
اگر فکر ادامه پیدا کند تبدیل به وسوسه می شود. پس لازم است افکار مصرف قبل از تبدیل شدن به وسوسه متوقف شوند. پس فکر قابل کنترل است ولی متاسفانه وسوسه به راحتی قابل کنترل نیست.
اراده تاثیر زیادی در بهبودی ندارد لازم است باهوش باشید و معنی هوش اینست که خود را در شرایطی قرار ندهید که افکارتان به وسوسه تبدیل شود.
قطع مصرف برای شما و هر کس دیگر به تنهایی هم امکانپذیر است ولی قطع مصرف مساوی با بهبودی نیست! برای بهبودی لازم است قطع مصرف کنید و سبک زندگی خود را طوری تغییر دهید که از تمامی شرایط مصرف دور بمانید که انجام اینکار به تنهایی معمولا سخت و در بسیاری از موارد با شکست همراه است.
قطع مصرف و تغییر سبک زندگی حداقل به مدت ۲ سال می تواند شما را به اهدافی که در نظر دارید نزدیک کند. ( توصیه می کنم کتاب ماتریکس را مطالعه نمایید.)
