ممنونم از راهنمایی های ارزنده شما . سال بعد از دوستی ایشون این سوال رو از من یک بار به حالت شوخی ژرسید و من چون اون موقع اصلا حرف ازدواج در میون نبود گفتم نه ولی الان بعد از این همه سال دوباره حرفش رو زد . من در طی دوستی با ایشون همیشه بهش وفادار بودم و هیچ وقت کار خلافی انجام ندادم . با اینکه ازدواج نکردیم ولی همیشه متعهد بودم به ایشون و رابطه ای که داشتیم. یعنی اصلا اون ادمی نیستم که چون قبلا با کسی بودم دیگه زن زندگی نباشم . باور کنید فقط به خاطر روحیات بچگی بود و میدونم که اشتباه کردم و الان اصلا دوست ندارم تاوانشو بدم ولی اگر راه درست به نظر شما این هست که بهش بگم خب میگم و عواقبشو به جون میخرم.
با تشکر از شما
1 پاسخ
با سلام.تجربه برای بهتر فکر کردن و درست عمل کردن است و نتیجه آن رشد وپویایی.چرا فکر می کنید دوستی پیشین شما اشتباه بوده (یا از سادگی و کودکی و یا با اگاهی کامل)اصلا داشتن دوست مگر کار خلاف و نادرستی است؟! لطفا پاسخ قبلی را مجددا بخوانید.